Sommige mensen denken dat yogadocenten de verlichting nabij zijn, of toch tenminste zeer gedisciplineerd leven en in elk geval geen last hebben van stress. Nou… daar wil ik wat over kwijt 😉Â
Scriptie stress
Toen ik in 2015 mijn scriptie moest afronden voor de yoga-opleiding, was de stress soms hoog. Ik was zeer gedisciplineerd bezig al zeg ik het zelf – vooral achter de computer…. maar zelf eens lekker rekken en strekken?
Mwoah… Ik gaf al wel les in die tijd, en die lessen bereidde ik voor. Maar voor mezelf yoga doen – het kwam er niet van.
Na de scriptie volgde de onvermijdelijke dip. Yoga heeft mijn hart – maar het leek alsof ik er even helemaal niets meer mee te maken wilde hebben. Ik had echt even veel meer met Netflix dan met asana’s (houdingen).
Opnieuw beginnen
En toen ik de eerste 3 seizoenen van “Orange is the new black” uit had, begon ik voorzichtig weer met yoga. En tot mijn schrik merkte ik dat ik stijf was op plekken die ooit soepel waren, pijntjes had waar het altijd zacht was, moeite had met oefeningen die ik voorheen makkelijk vond. Het plaatste me terug in de positie van beginner.
En eigenlijk was dat ook wel weer heel interessant. Wat doe ik als mijn lijf anders reageert dan ik gewend ben? Hoe reageren mijn gedachten daarop? Hoe ga ik eigenlijk om met mezelf..?
Stijve spieren
Op een ochtend deed ik een paar rek- en strekoefeningen en toen ik wilde gaan zitten voor een korte meditatie, merkte ik hoe strak mijn liezen zaten.
Mijn eerste reactie was: Oooh! daar moet ik aan werken, mijn liezen strekken – en ik zag mezelf al in gedachten stevig aan het werk – ik zal ze léren, die stramme spieren, oprekken die hap!
Ik voelde hoe de spieren zich nog wat strakker stelden – puur als reactie op mijn denkbeeldige regime. Alsof ze zich wapenden voor het tegenoffensief. Mijn kaken klemden zich op elkaar. Mijn liezen nog strakker, mijn houding geforceerd. Na al die jaren van studeren en oefenen….
Ontspanning
Toen veranderde er iets. Kan het ook anders, vroeg ik me af? Mijn aandacht daalde af:
Hoe zit ik…?
Kan ik me laten dragen…?
Waar houd ik de spanning vast..?
Kan ik accepteren dat het strak is vandaag…?
Mijn geest ontspande zich wat, mijn aandacht werd liefdevoller. Ik ademde in… uit. Geleidelijk ontstond er acceptatie en liet ik het idee los dat het moest worden zoals vroeger. En jawel… op dat moment lieten mijn spieren ietsje los. Gaven ze me de ruimte om iets ontspannener te zitten.
Mooi toch, hoe zo’n lijf dat zelf allemaal regelt? Dat is wat ik zo fijn vind aan yoga: dit soort dingen leren en ontdekken over mezelf.
Heb jij ook het idee dat je ’te stijf’ bent voor yoga?
Dat kan je soms echt weerhouden om (weer) te beginnen – ik weet er alles van. Maar: het is zo zonde – want juist als je je stijf en onhandig voelt is yoga heel geschikt. Dan heb je lekker veel te voelen, zeg ik vaak. En… na het lezen van dit blog weet je dat je in goed gezelschap bent :o)
Als je iets herkent in dit verhaal kun je altijd een reactie achter laten onder dit bericht. Of doe een maandje mee met mijn les: stijve harken en houten klazen zijn extra welkom 😉
warme groet,
Lijkt me wel leuk ,ik zit met fybro dus altijd pijn in mijn spieren ,weet niet of yoga geschikt is voor mij ge
Hallo Sabine, het is vaak een misverstand dat yoga altijd met heel ingewikkelde houdingen is. Ik zeg altijd: gewone mensen zoals jij en ik hebben genoeg aan gewone houdingen 🙂
Ik heb meerdere cursisten die al lange tijd lessen bij me volgen met verschillende vormen van chronische pijn, ook fibromyalgie. Mijn lessen over het algemeen wat rustiger en ik geef altijd opties zodat jij kan kiezen welke versie van een houding voor jou het fijnst is. Leren voelen wat in jouw lijf fijn of niet fijn is, dat is in mijn lessen een thema wat altijd aandacht krijgt en daardoor denk ik dat mijn lessen waarschijnlijk wel bij jou zouden kunnen passen.
Wil je liever iets in de buurt ipv online? Kies dan een rustige yoga-vorm, bijvoorbeeld yin yoga, restorative yoga, gentle yoga, stoelyoga. Soms zie je ook yoga voor specifieke doelgroepen: gericht op mensen met chronische pijn, H-yoga (voor mensen die herstellen van kanker), seniorenyoga, of wat ik doe: speciaal voor Volle Vrouwen 🙂
Kies dan ook voor een goed opgeleide docent, liefst iemand die ervaring heeft om met diverse doelgroepen te werken of zelfs met specifieke doelgroepen – er zijn yogalessen voor mensen met chronische pijn (bv bij Astrid van Rens, een collega naar wie ik regelmatig doorverwijs).
Er zijn ook hele pittige en snellere vormen van yoga die ik je niet zou aanraden: poweryoga, ashtanga yoga, flow yoga bijvoorbeeld. Iyengar yoga is ook behoorlijk pittig – maar sommige Iyengar scholen hebben dan wel weer ‘special needs’ lessen met veel persoonlijke aandacht.
Ik hoop dat dit je wat verder helpt? Mocht je met mij mee willen doen, je kan altijd gewoon eens een proefmaandje proberen. We kunnen voorafgaand aan de eerste les ook even 1 op 1 afspreken, zodat ik met je meedenk wat je beter wel of niet kan doen. En vind je mijn lessen nou écht helemaal niks, dan krijg je gewoon je geld terug.