En ik realiseerde me: in mijn dagelijks leven doe ik dat ook. Zo vaak! Want ik moet d贸贸r, er is werk te doen, en ik kan dit makkelijk. Ik kan strekken en reiken naar de bovenste plank in mijn kast. Ik ben me er vaak niet van bewust dat ik grenzen overschreid, door het tempo dat ik in het dagelijks leven volg, en door de dingen die ik WIL. Willen is z贸 sterk!
Maar nu ontdekte ik, in alle rust en stilte, dat er subtiele signalen waar te nemen zijn. Dat ik iets vraag van mijn lichaam wat het best k谩n, maar waar mijn lichaam eigenlijk ‘stop, wees voorzichtig met mij!” fluistert…
|